Muharref Tevrat’ın İçindeki Güzel ve Hikmetli Açıklamaları, İmanın Nuru ile Görmek
Tevrat, Allah’ın Hz. Musa’ya vahyettiği mübarek bir kitaptır. Allah,
bir Kuran ayetinde Tevrat’ın “nur” olarak indirildiğini bildirmektedir:Gerçek şu ki, Biz Tevrat’ı, içinde bir hidayet ve nur olarak indirdik. Teslim olmuş peygamberler, Yahudilere onunla hükmederlerdi. Bilgin-yöneticiler (Rabbaniyun) ve yüksek bilginler de (Ahbar), Allah’ın kitabını korumakla görevli kılındıklarından ve onun üzerine şahidler olduklarından (onunla hükmederlerdi)… (Maide Suresi, 44)En’am Suresi’nde ise Hz. Musa’ya indirilen kitabın, “hidayet ve rahmet” olduğu şöyle bildirilmektedir:
Sonra Biz Musa’ya iyilik yapanların üzerinde (nimetimizi) tamamlamak herşeyi ayrı ayrı açıklamak ve bir hidayet ve rahmet olarak Kitabı verdik. Umulur ki, Rablerine kavuşacaklarına inanırlar. (En’am Suresi, 154)Ayrıca Kuran’da Musa’ya vahyedilen kitabın, insanlara “yol gösterici” kılındığı (Secde Suresi, 23); “bir rehber ve bir rahmet” olduğu (Ahkaf Suresi, 12); onları “karanlıklardan nura çıkarması” için indirildiği (İbrahim Suresi, 5); “Rablerinden korkanlar için bir hidayet ve bir rahmet” olduğu (A’raf Suresi, 154) ve bu kitapta “herşeyden bir öğüt ve herşeyin yeterli bir açıklaması” olduğu (A’raf Suresi, 145) bildirilmektedir.
Günümüzdeki Tevrat, Kuran ayetleri ve Peygamber Efendimiz (sav)’in hadisleri ile birlikte incelendiğinde, içinde hak dine ait pek çok konunun korunduğu, birçok güzel ve hikmetli açıklamalar içerdiği görülür. Allah’ın birliği, Allah korkusu, Allah sevgisi, Allah’a itaat ve teslimiyet, şükür ve dua, iman çoşkusu ve sevinci, yeniden diriliş, kıyamet günü gibi inanç esaslarının, muharref Tevrat’ın içinde, dağınık da olsa yer aldığı görülmektedir. Ayrıca günümüzdeki Tevrat’ta adalet, şefkat, merhamet, alçakgönüllülük gibi ahlaki değerlerle birlikte, hırsızlık yapmamak, zinadan sakınmak, hile yapmamak, faizle para kullanmamak, domuz eti yememek gibi hak dine ait pek çok hükümle de karşılaşılmaktadır.
Ancak Tevrat, yine Kuran’da bildirildiği üzere, sonradan tahrif edilmiş ve içine insan sözleri katılarak, hak kitap olma özelliğini kaybetmiştir. Bu nedenle bugün elimizdeki Tevrat, “muharref (tahrif edilmiş) Tevrat”tır. Tevrat’ın değişikliğe, bozulmaya uğradığı, Kuran’da şu ayetlerle bildirilmektedir:
Kimi Yahudiler, kelimeleri ‘konuldukları yerlerden’ saptırırlar ve dillerini eğip bükerek ve dine bir kin ve hınç besleyerek: “Dinledik ve karşı geldik. İşit, -işitmez olası- ve ‘Raina’ bizi güt, bize bak” derler. Eğer onlar: “İşittik ve itaat ettik, sen de işit ve ‘Bizi gözet’ deselerdi, elbette kendileri için daha hayırlı ve daha doğru olurdu. Fakat Allah, onları küfürleri dolayısıyla lanetlemiştir. Böylece onlar, az bir bölümü dışında, inanmazlar. (Nisa Suresi, 46)Al-i İmran Suresi’nde ise, Allah “Ey Kitap Ehli, neden hakkı batıl ile örtüyor ve bildiğiniz halde hakkı gizliyorsunuz?” (Al-i İmran Suresi, 71) diye buyurmaktadır. Bir başka Kuran ayetinde Yüce Rabbimiz, İsrailoğulları’nı Tevrat’la ilgili şöyle uyarmaktadır:
Siz (Müslümanlar,) onların size inanacaklarını umuyor musunuz? Oysa onlardan bir bölümü, Allah’ın sözünü işitiyor, (iyice algılayıp) akıl erdirdikten sonra, bile bile değiştiriyorlardı. (Bakara Suresi, 75)
Sözleşmelerini bozmaları nedeniyle, onları lanetledik ve kalplerini kaskatı kıldık. Onlar, kelimeleri konuldukları yerlerden saptırırlar. (Sık sık) Kendilerine hatırlatılan şeyden (yararlanıp) pay almayı unuttular. İçlerinden birazı dışında, onlardan sürekli ihanet görür durursun. Yine de onları affet, aldırış etme. Şüphesiz Allah, iyilik yapanları sever. (Maide Suresi, 13)
Ey peygamber, kalpleri inanmadığı halde ağızlarıyla “İnandık” diyenlerle Yahudilerden küfür içinde çaba harcayanlar seni üzmesin. Onlar, yalana kulak tutanlar, sana gelmeyen diğer topluluk adına kulak tutanlar (haber toplayanlar)dır. Onlar, kelimeleri yerlerine konulduktan sonra saptırırlar, “Size bu verilirse onu alın, o verilmezse ondan kaçının” derler. Allah, kimin fitne(ye düşme)sini isterse, artık onun için sen Allah’tan hiçbir şeye malik olamazsın. İşte onlar, Allah’ın kalplerini arıtmak istemedikleridir. Dünyada onlar için bir aşağılanma, ahirette onlar için büyük bir azap vardır. Onlar, yalana kulak tutanlardır, haram yiyicilerdir. Sana gelirlerse aralarında hükmet veya onlardan yüz çevir. Eğer onlardan yüz çevirecek olursan, sana hiçbir şeyle kesin olarak zarar veremezler. Aralarında hükmedersen adaletle hükmet. Şüphesiz, Allah, adaletle hüküm yürütenleri sever. (Maide Suresi, 41-42)
“… Öyleyse insanlardan korkmayın, Benden korkun ve ayetlerimi az bir değere karşılık satmayın. Kim Allah’ın indirdiğiyle hükmetmezse, işte onlar, kafir olanlardır.” (Maide Suresi, 44)Ayetlerde de haber verildiği gibi, Tevrat’ta hak olduğuna hüsnü zan ettiğimiz kısımların yanı sıra, çok önemli bozulmalar da mevcuttur. Ahiret inancı dinin bir gereği olduğu halde, bu inanca ait izahların çoğu çıkarılmış; hatta bunu reddeden ifadeler konmuş (Vaiz, 9:5-6; Vaiz, 1:4); Peygamberlere ilişkin iftira mahiyetinde ifadeler eklenmiş (Hoşea, 12:3; Yaratılış, 32:28; Yeremya, 23:14; Yasa’nın Tekrarı, 18:20, 22); hepsinden ötesi her türlü eksiklikten münezzeh Yüce Rabbimiz’in Zatına yönelik sapkın anlatımlara (Yaratılış, 2:2; Mısır’dan Çıkış, 34:14; Yaratılış, 5:1, Yeşaya, 51:9; Mezmurlar, 74:23; Yeşaya, 63:9; Yeremya, 31:9; 2. Krallar, 17:17-18) ve buna benzer batıl inanış ve açıklamalara yer verilmiştir (Allah’ı tenzih ediriz). Tevrat’ın indirildiği İsrailoğulları kavmi arasında, Hz. Musa’nın önderliğindeyken bile, Allah’ın hükümlerine uymayan, Hz. Musa’ya başkaldıranlar olmuştur. Bazı İsrailoğulları’nın bu isyankarlıkları hem Kuran’da hem de Tevrat’ta detaylı olarak anlatılmaktadır. Kuran ayetlerinde şöyle bildirilmektedir:
De ki: “Ey Kitap Ehli, haksız yere dininiz konusunda aşırı gitmeyin ve daha önce sapmış, birçoğunu saptırmış ve dümdüz yoldan kaymış bir topluluğun heva (istek ve tutku)larına uymayın.” İsrailoğulları’ndan inkar edenlere, Davud ve Meryem oğlu İsa diliyle lanet edilmiştir. Bu, isyan etmeleri ve haddi aşmaları nedeniyledir. Yapmakta oldukları münker(çirkin iş)lerden birbirlerini sakındırmıyorlardı. Yapmakta oldukları şey ne kötü idi! Onlardan çoğunun inkara sapanlarla dostluklar kurduklarını görürsün. Kendileri için nefislerinin takdim ettiği şey ne kötüdür. Allah onlara gazablandı ve onlar azapta ebedi kalacaklardır. Eğer Allah’a, peygambere ve ona indirilene iman etselerdi, onları dostlar edinmezlerdi. Fakat onlardan çoğu fasık olanlardır. (Maide Suresi, 77-81)En’am Suresi’nin 91. ayetinde ise Rabbimiz, İsrailoğulları’nın Hz. Musa’ya indirilen kitabın çoğunu göz ardı ettiklerini şöyle bildirmektedir:
Onlar: “Allah, beşere hiçbir şey indirmemiştir” demekle Allah’ı kadrinin hakkını vererek takdir edemediler. De ki: “Musa’nın insanlara bir nur ve hidayet olarak getirdiği ve sizin de (parça parça) kâğıtlar üzerinde yazılı kılıp (bir kısmını) açıkladığınız ve çoğunu göz ardı ettiğiniz kitabı kim indirdi? Sizin ve atalarınızın bilmediği şeyler size öğretilmiştir.” De ki: “Allah.” Sonra onları bırak içine ‘daldıkları saçma uğraşılarında’ oyalanıp-dursunlar. (En’am Suresi, 91)Allah’ın hikmeti olarak Tevrat’ta da, Hz. Musa’nın kavmi için kendisinin ardından Tevrat hükümlerini bozacaklarını düşündüğü ve kitabı korumaya alma ihtiyacı hissettiği anlatılmaktadır:
Musa Yasa’nın sözlerini eksiksiz olarak kitaba yazmayı bitirince, Rab’bin Antlaşma Sandığı’nı taşıyan Levililer’e şu buyruğu verdi: “Bu Yasa Kitabı’nı alın, Allah’ınız Rab’bin Antlaşma Sandığı’nın yanına koyun. Orada size karşı bir tanık olarak kalsın. Çünkü sizin başkaldıran, dikbaşlı kişiler olduğunuzu biliyorum. Bugün ben sağken, aranızdayken bile Rab’be karşı geliyorsunuz; ölümümden sonra daha ne kadar çok başkaldıracaksınız. Oymaklarınızın bütün ileri gelenlerini, görevlilerinizi bana getirin. Bu sözleri onlara duyuracağım. Yeri göğü onlara karşı tanık tutacağım. Ölümümden sonra büsbütün yozlaşacağınızı, size buyurduğum yoldan sapacağınızı biliyorum. Son günlerde kötülüklerle karşılaşacaksınız. Çünkü Rab’bin gözünde kötü olanı yapacak ve yaptıklarınızla O’nu öfkelendireceksiniz.” (Yasa’nın Tekrarı; 31:24-29)Hemen belirtmek gerekir ki, söz konusu kimseler Hz. Musa’nın tebliğ ettiği hak dini kabul etmemiş, bu nedenle dejenere etmeye yeltenmiş samimiyetsiz ve menfaatperest kişilerdir. Bunun yanında kuşkusuz samimi şekilde Allah’a inanan ve Rabbimiz’e kulluk etmeye çalışan pek çok dindar Yahudi, haham ve diğer din adamları da tarih boyunca Yahudilik içinde var olmuştur. Allah Kuran’da bu samimi, güzel ahlaklı Yahudileri şöyle haber vermektedir:
Şüphesiz, Kitap Ehlinden, Allah’a; size indirilene ve kendilerine indirilene -Allah’a derin saygı gösterenler olarak- inananlar vardır. Onlar Allah’ın ayetlerine karşılık olarak az bir değeri satın almazlar. İşte bunların Rableri Katında ecirleri vardır. Şüphesiz Allah, hesabı çok çabuk görendir. (Al-i İmran Suresi, 199)Tevrat’ın bozulan bu kısımları, şeytanın müdahelesinin, etkisinin hissedildiği bölümlerdir. Bunlar temizlendiğinde, geriye şeytani müdahaleye uğramamış kısımlar kalmaktadır. Bu da, Muharref Tevrat’taki değiştirilmiş, sonradan eklenmiş bölümler dikkatlice ayrıldığında, gerçek Tevrat’a ulaşılacağı anlamına gelir. (En doğrusunu Allah bilir.) Bu ayrılmış kısımlar, okunduğunda kalbe şifa olan, ruha nur ve ferahlık veren sözlerdir. Maide Suresi’nin 44. ayetinde bildirildiği gibi “hidayet ve nur” olan kısımlardır. Okumakta olduğunuz bu kitapta yer alan Tevrat izahları da, sadece Kuran ayetlerine ve Peygamberimiz (sav)’in sünnetine uygun kısımlardır, hikmetli güzel öğütlerdir.
Tevrat’ta Ahiret İnancının Olmaması, Muharref Bir Kitap Olduğunun Göstergesidir
Ahiret inancı dinin temelidir ve imanın esaslarındandır; ahirete iman olmadan din olmaz, imtihan ortamı kalmaz, iyilerle kötüler bir olur. Bu da Allah’ın dünyayı eksiklikleriyle, geçici olarak yaratma amacına ve Rabbimiz’in sonsuz adaletine aykırıdır. İlahi adaletin gerçekleşmesi, iyilerle kötülerin ayrılması, herkesin hak ettiği karşılığı alması ahirette gerçekleşecektir. Dünya hayatı geçici olarak kaldığımız bir imtihan yeridir. Kimsenin bu dünyada yaptıkları yanına kalmayacaktır. Allah ahirette adaletini tecelli ettirecek ve hiç kimse “hurma çekirdeğindeki iplikçik kadar bile haksızlığa uğratılmayacak”tır. (İsra Suresi, 71) Bu Allah’ın İlahi adaletinin gereğidir.
Bir kimsenin dünyada her türlü ahlaksızlığı yapıp, hayatının ölümle sona ermesi; yaptıklarının karşılığını almaması; Allah’ın İlahlık vasfına uygun değildir. Müminler ahirete kesin bir bilgiyle iman eder ve Allah’ın rızasını kazanmak, Allah’ın azabından korunmak için ümit ve korku arasında, dünya hayatlarının son anına kadar gayret ederler. Kuran’da Allah müminlerin ahirete inançlarını şöyle bildirmektedir:
Onlar, gaybe inanırlar, namazı dosdoğru kılarlar ve kendilerine rızık olarak verdiklerimizden infak ederler. Ve onlar, sana indirilene, senden önce indirilenlere iman ederler ve ahirete de kesin bir bilgiyle inanırlar. İşte bunlar, Rablerinden olan bir hidayet üzeredirler ve kurtuluşa erenler bunlardır. (Bakara Suresi, 3-5)Allah Kitap Ehli olan Musevilerden muttaki olanların da, ahiret gününe iman ettiklerini şöyle bildirmektedir:
… Kitap Ehli’nden bir topluluk vardır ki, gece vaktinde ayakta durup Allah’ın ayetlerini okuyarak secdeye kapanırlar. Bunlar, Allah’a ve ahiret gününe iman eder, maruf olanı emreder, münker olandan sakındırır ve hayırlarda yarışırlar. İşte bunlar salih olanlardandır. Onlar hayırdan her ne yaparlarsa, elbette ondan yoksun bırakılmazlar. Allah, muttakileri bilendir.” (Al-i İmran Suresi, 113-115)İnkarcılarla iman edenlerin arasının ayrılacağı, Allah’a imanda samimi olanlarla sahtekarların ortaya çıkacağı ahiret hayatının varlığı, Tevrat’ın ve İncil’in Rabbimiz’in Katından indirildiği hak hallerinde ve Kuran’da yer almaktadır. Bu gerçek Kuran’da, Tevbe Suresi’nin 111. ayetinde şöyle bildirilmektedir:
Hiç şüphesiz Allah, mü’minlerden -karşılığında onlara mutlaka cenneti vermek üzere- canlarını ve mallarını satın almıştır. Onlar Allah yolunda mücadele ederler, öldürürler ve öldürülürler; (bu,) Tevrat’ta, İncil’de ve Kur’an’da O’nun üzerine gerçek olan bir vaaddir. Allah’tan daha çok ahdine vefa gösterecek olan kimdir? Şu halde yaptığınız bu alışverişten dolayı sevinip-müjdeleşiniz. İşte ‘büyük kurtuluş ve mutluluk’ budur. (Tevbe Suresi, 111)Kuran’da yüzlerce ayette ahiret hayatı ve kıyamet gününe yönelik bilgi varken; Tevrat’ta böylesine hayati, dinin temeli olan bir konuda neredeyse hiç net bir anlatım yoktur. Hatta bundan dolayı bir kısım Yahudi mezhepleri, kendilerince ahiretin olmadığına inanmaktadırlar. Tevrat’ta ahiretle ilgili olan çok az sayıdaki açıklama ise, ancak Kuran ayetleri ile birlikte düşünüldüğünde kastedilen anlaşılmaktadır. Tevrat’ın hak olarak korunmadığının en önemli göstergelerinden biri, ahiret inancının çıkarılıp, onun yerine dünyanın sonsuza kadar süreceği, hayatın ölümle sona ereceğine yönelik sapkın izahların eklenmiş olmasıdır. (Vaiz, 9:5-6; Vaiz, 1:4) Bu tür eklemeleri yapanlar, dünyevi çıkarlarına uymayan kısımları değiştirenler, sahtekar, imansız kişilerdir. Bu tahrif olan kısımlar, muhtemelen o devrin dinsizlerinin, ahlaksızlıklarına ve menfaatlerine mazeret oluşturma girişimleridir.
Nitekim Tevrat’ta da “sahte” peygamberlerden çok kereler bahsedilmekte; onların Allah adına yalan söyledikleri bildirilmektedir:
“Peygamber de kahin de Allah’sız; tapınağımda bile kötülüklerini gördüm” diyor Rab. “Yeruşalim peygamberleri arasında şu korkunç şeyi gördüm: Zina ediyorlar, yalan peşindeler. Kötülük edenleri güçlendirdiklerinden, kimse kötülüğünden dönmüyor.” Bu nedenle herşeye egemen Rab peygamberler için şöyle diyor: “. Allah’sızlığın bütün ülkeye yayılmasına neden oldular.” Herşeye egemen Rab diyor ki, “Size peygamberlik eden peygamberlerin dediklerine kulak asmayın, onlar sizi aldatıyor. Rab’bin ağzından çıkanları değil, kendi hayal ettikleri görüşleri anlatıyorlar. Beni küçümseyenlere sürekli, ‘Rab diyor ki: Size esenlik olacak!’ diyorlar. Yüreklerinin inatçılığı doğrultusunda davrananlara, ‘Başınıza felaket gelmeyecek’ diyorlar. Bu peygamberleri ben göndermedim, ama çabucak ortaya çıktılar. Onlara hiç seslenmedim, yine de peygamberlik ettiler. “Adımla yalancı peygamberlik edenlerin ne dediklerini duydum. Kafalarından uydurdukları hileleri aktaran bu yalancı peygamberler ne zamana dek sürdürecekler bunu?… İşte bunun için sözlerimi birbirlerinden çalan peygamberlere karşıyım” diyor Rab. “Evet, kendi sözlerini söyleyip, ‘Rab böyle diyor diyen peygamberlere karşıyım” diyor Rab. “Ben onları ne gönderdim, ne de atadım. Bu halka hiç mi hiç yararları yok” diyor Rab. Bundan böyle, ‘Rab’bin bildirisi’ lafını ağzınıza almayacaksınız. Herkesin sözü kendi bildirisi olacak. Herşeye Egemen Rab’bin. sözlerini çarpıtıyorsunuz siz. (Yeremya, 23:11-36)
Tevrat’ta bahsi geçen ve Allah adına yalan söyleyen sahte din adamları, Allah’a karşı gelenlere yaptıklarından dolayı başlarına birşey gelmeyeceğini söylemektedirler. Bu da Allah adına yalan söyleyenlerin, ahiret inancını kendilerince ortadan kaldırmaya yönelik sahtekarlıklarıdır.
Kuran, muharref Tevrat’taki tüm bu eksikleri gideren, içindeki hak izahları tasdikleyen, Tevrat’ın içindeki yanlışlıkları açıklayan ve ortadan kaldıran bir kitap olarak indirilmiştir. Böylece anlaşmazlığa düşülen konular açıklığa kavuşmuş; sonradan eklenen batıl ve sapkın inançlar temizlenmiştir. Dolayısıyla Tevrat’ın Kuran’la mutabık, Kuran’ın tasdik ettiği, doğruladığı kısımları gerçek Tevrat’a ait hak izahlardır. Allah Kuran’ın bu yönünü şu ayetlerde haber vermektedir:
Allah Katından yanlarında olan (Tevrat)ı doğrulayan bir kitap geldiği zaman, -ki bundan önce inkar edenlere karşı fetih istiyorlardı- işte bilip-tanıdıkları gelince, onu inkar ettiler. Artık Allah’ın laneti kafirlerin üzerinedir. (Bakara Suresi, 89)Hz. Mehdi Muharref Tevrat’ın İçinden Hak Tevrat’ı Çıkaracaktır
Onlara: “Allah’ın indirdiklerine iman edin” denildiğinde: “Biz, bize indirilene iman ederiz” derler ve ondan sonra olan (Kur’an)ı inkar ederler. Oysa o (Kur’an), yanlarındakini (kitabı) doğrulayan bir gerçektir. (Onlara) De ki: “Eğer inanıyor idiyseniz, daha önce ne diye Allah’ın peygamberlerini öldürüyordunuz?” (Bakara Suresi, 91)
Peygamberimiz (sav) ahir zamanda gelecek Hz. Mehdi’nin Tevrat’ı açıklayacağını bildirmektedir. Allah’ın izniyle Tevrat’ın tahrif olmuş kısımlarından arındırılmış, Kuran’a uygun kısımlarının ortaya çıkarılması, Hz. Mehdi’nin geliş alametlerinden biridir. Peygamberimiz (sav)’in hadislerinde bu konu şöyle yer almaktadır:
- Cabir b. Yezid el-Co’fi, İmam Muhammed Bakır-dan rivayet ediyor:
… Mehdi’nin Mehdi diye isimlendirilmesinin sebebi şudur ki; gizli bir işe doğru yönlendirilecek, Tevrat ve diğer Semavi kitapları Antakya’da bir mağaradan çıkartacak ve Yahudiler arasında Tevrat’la, Hıristiyanlar arasında İncil’le hükmedecektir.
Harun b. Maruf; Zamra b. Rabia’dan, Abdullah b. Şevzeb’den rivayet ediyor:
Kuşkusuz ki, Mehdi, Mehdi diye adlandırılmıştır. Çünkü O, Şam dağlarından bir dağa doğru hidayet olunur (yönlendirilir) “Tevrat” kitaplarını oradan çıkartır ve onlara dayanarak Yahudilerle münazara (bir konu üzerinde yapılan tartışma) eder ve (sonuçta) bir grup Yahudi O’nun eliyle Müslüman olur.
Muhammed b. Ali es-Sülemi, İmam Muhammed Bakır’dan rivayet ediyor:
Mehdi’nin Mehdi diye isimlendirilmesinin sebebi şudur ki; gizli bir işe doğru yönlendirilecek, halkın gönlünde olan şeylere hiyadet olacak… Tevrat’ı Antakya’da bir mağaradan çıkartarak…
“Ona Mehdi denilmesinin nedeni, Şam’da bulunan dağlardan birine yönelmesidir. Oradan (gerçek) Tevrat kitaplarını çıkaracak, Yahudilere karşı delil getirecektir.” (Suyuti, el-Havi li’l Feteva, II. 81)
Hadiste Hz. Mehdi’nin “Şam dağlarından bir dağa doğru yöneleceği” bildirilmektedir. Şam, ahir zaman hadislerindeki anlatımlarda “uzak bir yer, Mekke ve Medine’ye uzak olan” anlamını da taşımaktadır. Bu benzetme düşünüldüğünde, Tevrat’ın kutsal şehirlerden uzakta bir yerde ortaya çıkarılacağı anlaşılmaktadır. Zaman zaman hadiste bildirilen ifadelerin düz anlamı düşünülerek, mağaralarda Tevrat arandığı da olmaktadır. Ancak “Gerçek Tevrat”, asıl olarak günümüzdeki Tevrat’ın içinde saklıdır. Elbette ki Tevrat’ın hak halinin bulunması için mağaralara da bakılabilir; fakat kastedilenin, en emin yer olan, bizzat Tevrat’ın kendi içi olduğu anlaşılmaktadır. Hz. Mehdi de insanların gözünden gizlenmiş, saklanmış gerçek Tevrat’ı, muharref Tevrat’ın içinden çıkaracaktır. (En doğrusunu Allah bilir.)
Ünlü Yahudi alimi İbn-i Meymun (Maimonides), Tevrat’taki Yasaların açıklaması olan kitabında, Mehdi’nin (onların tanımlamasıyla Mesih’in) özelliklerinden birini şöyle açıklamaktadır:
… Onun (Mehdi’nin) döneminde (Tevrat’ın) tüm yasaları önceden olduğu gibi eski haline getirilecek… (Maimonides, Mişna Tora, Kralların Kanunları 11:4)
Yahudiler de ahir zamanda gelecek Mehdi’nin, yeryüzünü Allah’a imanla dolduracağına (Yeşaya, 11:9), Allah’tan ilim ve hikmetle hareket edeceğine (Yeşaya, 11:2) ve Tevrat’taki Allah’ın emirlerinin Musa dönemindeki gibi uygulanacağına inanmaktadırlar. Günümüzde dindar Yahudiler, gelişini şevkle ve umutla bekledikleri Hz. Mehdi’nin, Tevrat’ı açıklayacağına ve anlaşmazlık konusu olan soruları cevaplayacağına da inanmaktadırlar.
Nitekim hadislerde de Peygamberimiz (sav), Hz. Mehdi’nin Yahudilere Tevrat’la hükmedeceğini haber vermektedir. Buna Kuran’da da işaret edilmektedir. (En doğrusunu Allah bilir.) Allah Peygamberimiz Hz. Muhammed (sav)’e şöyle bildirmektedir:
Tevrat indirilmeden evvel İsrail’in kendine haram kıldıklarından başka İsrailoğullarına bütün yiyecekler helal idi. De ki: “Şu halde eğer doğruysanız Tevrat’ı getirin de onu okuyun”. (Al-i İmran Suresi, 93)Elinizdeki bu kitap da, Hz. Mehdi’nin gelişine zemin hazırlamak niyetiyle düzenlenmiş, naçizane bir çabadır. Hz. Mehdi müjdesini bekleyen ve onun gelişine hazırlık yapan Müslümanların, Peygamberimiz (sav)’in hadisleri ve Kuran ışığında Tevrat’tan bozulmadığına kanaat getirdiğimiz izahları bilmeleri ayrı bir güzellik olacaktır.
Elbette ki Müslümanlar, sadece Kuran’a uymakla yükümlüdür. Fakat Tevrat’tan Allah’ın sözleri olduğuna hüsn-ü zan ettiğimiz kısımlar üzerinde düşünebilir; bunlardan öğüt alabilir ve hikmetinden faydalanabilirler. Allah’ın izniyle bu kitap da, Müslümanların iman derinliğine bir vesile, dindar Yahudilerden samimiyet içinde yanlış izahlara uyanlar için de bir uyarı ve hatırlatma olacaktır.
